مرغکی ناله کنان میل پریدن دارد

رخ یوسف اگرم هر چه که زیباست

ولی چهره نه، نام شما دست بریدن دارد

من شفا یافته ی لطف شما هستم وبس

شکر " با ذکر #حسین " قلب، تپیدن دارد

همه زوار تو بی دلشده بر می گردند

دل بی دلشدگان به چه خریدن دارد

هر کجا می نگرم عکس حرم میبینم

این ره خانه عشق است، دویدن دارد

دم م که حسین بن علی وارد شد

حال و روز دل عشاق، چه دیدن دارد

اسلام علیک یا ابا عبدالله الحسین

شعرم شده سرشار شمیم حرم تو

با خاطره ها دلخوشم و با کرم تو

با خاطره هایی که شده دار و ندارم

دارد همه ی کودکیم بوی غم تو

انگار که از کوچه ی ما می گذرد باز

سنج و کتل و پرچم و طبل و علم تو

این بوی خوش کندر و اسفند و گلاب است

از آه دم دسته ی لبریز دم تو

 ای اهل حرم میر و علمدار نیامد

سقای حرم سید و سالار نیامد

رد شد همه ی دسته از این کوچه و انگار

یک عمر شدم عاشق و بیمار و گرفتار

بران، مویه کنان رد شد

و، کارم افتاد به دستان ابالفضلِ علمدار

غیر از من و هم دین من و ایل و تبارم

عالم همه محتاج نگاهش شده بسیار

دیوار حسینیه شده محتشم او

اصلاً شده انگار طنین در و دیوار:

ای اهل حرم میر و علمدار نیامد

سقای حرم سید و سالار نیامد

شاعر:محسن کاویانی

سلام من بـه محـرم بـه غصـه و غــم مـهـدی

به چشم کاسه ی خون وبه شال ماتم مـهـدی

سـلام من بــه مـحـرم بـه کـربـلا و جـلالــش

به لحظه های پـرازحزن غرق درد و ملامش

سـلام مـن بـه مـحـرم بـه حـال خستـه زیـنـب

بـه بــی نـهــایــت داغ دل شـکــستــه زیـنـب